Protiv navedenog rešenja, na osnovu odredbe čl. 482. i 483. Zakonika o krivičnom postupku (''Službeni glasnik RS'', br. 72/11 ... 45/13) Republički javni tužilac podneo je zahtev za zaštitu zakonitosti, zbog povrede odredbe člana 3. u vezi sa članom 1. stav 1. Zakona o amnestiji (''Službeni glasnik RS'', broj 107/2012) u vezi sa članom 369. tačka 4. ZKP (''Službeni glasnik RS'', br. 58/2004 ... 76/2010), sa predlogom da Vrhovni kasacioni sud usvoji zahtev za zaštitu zakonitosti i utvrdi da je pobijanim rešenjem povređen zakon na štetu okrivljenog, te da na osnovu odredbe člana 492. stav 1. tačka 2. ZKP donese odluku kojim se pobijano rešenje preinačava.

 

Odredbom člana 604. stav 1. Zakonika o krivičnom postupku (''Službeni glasnik RS'', br. 72/11 i 101/11) koji se primenjuje od 01.10.2013. godine (Zakon o izmenama i dopunama Zakonika o krivičnom postupku – ''Službeni glasnik RS'', broj 121/12), propisano je da će se zakonitost radnji preduzetih pre početka primene ovog zakonika, ocenjivati po odredbama ranije važećeg Zakonika o krivičnom postupku (''Službeni glasnik RS'', br. 58/04, ... 76/2010).

 

Vrhovni kasacioni sud je održao sednicu veća u smislu odredbe člana 488. stav 2. ZKP, o kojoj nije obavestio javnog tužioca i branioca okrivljenog, jer veće nije našlo da bi njihovo prisustvo bilo od značaja za donošenje odluke. Na sednici veća, Vrhovni kasacioni sud je razmotrio spise predmeta i rešenje protiv kojeg je zahtev za zaštitu zakonitosti podnet, pa je po oceni navoda u zahtevu, našao:

 

Zahtev za zaštitu zakonitosti je osnovan.

Osnovano se u zahtevu za zaštitu zakonitosti Republičkog javnog tužioca ukazuje da je pravnosnažnim rešenjem Višeg suda u Beogradu K br.610/11 – Kv br.4708/12 od 22.11.2012. godine učinjena povreda krivičnog zakona iz člana 369. tačka 4. ZKP (''Službeni glasnik RS'', br. 58/2004 ... 76/2010) u vezi sa odredbom člana 3. Zakona o amnestiji.

 

Iz spisa predmeta proizilazi da je presudom Višeg suda u Beogradu K br.610/11 od 14.12.2011. godine, pravnosnažna 02.04.2012. godine, okrivljeni D.Z. oglašen krivim zbog izvršenja krivičnog dela neovlašćene proizvodnje i stavljanja u promet opojnih droga iz člana 246. stav 1. KZ i krivičnog dela nedozvoljene proizvodnje, držanja, nošenja i prometa oružja i eksplozivnih materija iz člana 348. stav 1. KZ, za koja dela je osuđen na jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju od pet godina, u koju kaznu mu je uračunato vreme provedeno u pritvoru od 23.09.2010. godine pa nadalje. Istom presudom, okrivljeni je osuđen i na novčanu kaznu u iznosu od 100.000,00 dinara i određeno da je dužan da ovu kaznu plati u roku od dva meseca od dana pravnosnažnosti presude, s tim što će, ukoliko okrivljeni u navedenom roku ne plati ovu kaznu, ista biti zamenjena kaznom zatvora tako što će se svakih započetih 1.000,00 dinara novčane kazne zameniti za jedan dan kazne zatvora, pri čemu kazna zatvora ne može biti duža od šest meseci.

 

Okrivljeni D.Z. se, prema izveštaju KPZ Sremska Mitrovica od 17.11.2012. godine, nalazi od 23.09.2010. godine na izdržavanju napred navedene kazne zatvora, po pravnosnažnoj presudi Višeg suda u Beogradu K br.610/11 od 14.12.2011. godine.

 

Odredbom člana 3. Zakona o amnestiji, propisano je da se pravnosnažno osuđena lica, kojima je izrečena jedinstvena kazna zatvora, oslobađaju od izvršenja jedinstvene kazne za procenat oslobođenja od izvršenja kazne propisan tim zakonom, prethodno utvrđene pojedinačne kazne za krivična dela koja su obuhvaćena amnestijom.

 

Pobijanim rešenjem Višeg suda u Beogradu K br.610/11 – Kv br.4708/12 od 22.11.2012. godine, okrivljeni D.Z. je oslobođen od izvršenja 25% jedinstvene kazne zatvora u trajanju od pet godina, po pravnosnažnoj presudi Višeg suda u Beogradu K br.610/11 od 14.12.2011. godine, što čini ukupno umanjenje kazne u trajanju od jedne godine i tri meseca.

 

Donoseći ovakvu odluku, Viši sud u Beogradu je postupio protivno odredbi člana 3. Zakona o amnestiji, kojom je određeno da se jedinstvena kazna umanjuje za procenat oslobođenja od izvršenja prethodno utvrđene pojedinačne kazne za krivična dela koja su obuhvaćena amnestijom, na koji način je učinio povredu krivičnog zakona iz člana 369. tačka 4. ZKP (''Službeni glasnik RS'', br. 58/2004 ... 76/2010) na štetu osuđenog, na koju se osnovano ukazuje u zahtevu za zaštitu zakonitosti Republičkog javnog tužioca.

 

Utvrdivši da je zahtev osnovan, Vrhovni kasacioni sud je preinačio pravnosnažno rešenje, tako što je pravilnom primenom odredbe člana 3. Zakona o amnestiji prethodno utvrdio koliko iznosi procenat od 25% oslobođenja od izvršenja kazne prethodno utvrđenih pojedinačnih kazni koje su ušle u sastav jedinstvene kazne, koja je predmet odlučivanja po Zakonu o amnestiji.

 

Jedinstvena kazna na koju je osuđen okrivljeni D.Z., u trajanju od pet godina, po pravnosnažnoj presudi Višeg suda u Beogradu K br.610/11 od 14.12.2011. godine, sastoji se od dve pojedinačno utvrđene kazne zatvora, i to za krivično delo neovlašćene proizvodnje i stavljanja u promet opojnih droga iz člana 246. stav 1. KZ u trajanju od četiri godine i šest meseci, a za krivično delo nedozvoljene proizvodnje, držanja, nošenja i prometa oružja i eksplozivnih materija iz člana 348. stav 1. KZ u trajanju od osam meseci i novčanu kaznu u iznosu od 100.000,00 dinara.

 

Imajući u vidu da je jedan od kriterijuma za određivanje procentualne vrednosti oslobođenja od kazne po Zakonu o amnestiji i krivično delo, Vrhovni kasacioni sud je za svaku pojedinačnu kaznu prethodno odredio procenat oslobođenja i utvrdio deo kazne od čijeg je izvršenja osuđeni oslobođen.

 

Vrhovni kasacioni sud je, pri tome, utvrdio da se prethodno utvrđena kazna zatvora za krivično delo neovlašćene proizvodnje i stavljanja u promet opojnih droga iz člana 246. stav 1. KZ u trajanju od četiri godine i šest meseci, ima umanjiti za jednu godinu, jedan mesec i 15 dana, a da se kazna zatvora za krivično delo nedozvoljene proizvodnje, držanja, nošenja i prometa oružja i eksplozivnih materija iz člana 348. stav 1. KZ u trajanju od osam meseci, ima umanjiti za dva meseca.

 

Kada se jedinstvena kazna zatvora po presudi Višeg suda u Beogradu K br.610/10 od 14.12.2011. godine u trajanju od pet godina zatvora umanji za vreme oslobođenja od izvršenja pojedinačnih kazni, utvrđuje se da deo kazne za koji je osuđeni D.Z. oslobođen iznosi ukupno jednu godinu, tri meseca i 15 dana, a da ostatak kazne koji se ima izvršiti iznosi tri godine, osam meseci i 15 dana, a u koju kaznu se okrivljenom uračunava vreme provedeno u pritvoru od 23.09.2010. godine pa nadalje, kao i vreme provedeno na izdržavanju jedinstvene kazne zatvora.

 

Stoga je Vrhovni kasacioni sud, uvažavajući navode zahteva za zaštitu zakonitosti Republičkog javnog tužioca, kojima se ukazuje na povredu krivičnog zakona iz člana 369. tačka 4. ZKP u vezi sa članom 3. Zakona o amnestiji, preinačio pobijano rešenje, tako što je utvrdio deo kazne za koji se osuđeni ima osloboditi i odredio da se prema osuđenom D.Z. ima izvršiti ostatak kazne u trajanju od tri godine, osam meseci i 15 dana, u koju kaznu mu se uračunava vreme provedeno u pritvoru i na izdržavanju jedinstvene kazne zatvora.

 

Sa svega izloženog, a na osnovu odredbe člana 492. stav 1. tačka 2. ZKP, doneta je odluka kao u izreci presude.

 

Zapisničar-savetnik                                                                                                            Predsednik veća-sudija

Snežana Medenica, s.r.                                                                                                       Nevenka Važić,s.r.