O b r a z l o ž e nj e

Rešenjem Višeg suda u Beogradu K 990/10 - Kv. 4724/12 od 22.11.2012. godine osuđeni N.B., koji je presudom Višeg suda u Beogradu K 990/10 od 16.09.2010. godine, pravnosnažnom 31.03.2011. godine, osuđen na jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju od 2 godine i šest meseci, oslobođen je od izvršenja 25% jedinstvene kazne zatvora, tako što je utvrđeno da se osuđeni oslobađa od izvršenja dela kazne u trajanju od sedam meseci i petnaest dana i određeno da se ostatak jedinstvene kazne u trajanju od 1 godine 10 meseci i 15 dana prema osuđenom izvrši, kao i da mu se u ostatak jedinstvene kazne uračuna vreme provedeno u pritvoru od 14.10.2008. do 15.10.2008. godine.

Protiv navedenog rešenja Republički javni tužilac podneo je zahtev za zaštitu zakonitosti Ktz 932/13 od 31.12.2013. godine, zbog povrede krivičnog zakona - član 369. tačka 4. ZKP („Službeni list SRJ“ broj 70/01 i 68/02 i „Službeni glasnik RS“ broj 58/04 i 76/10) u vezi sa odredbom člana 3. u vezi sa članom 1. stav 1. Zakona o amnestiji, sa predlogom da Vrhovni kasacioni sud zahtev uvaži, preinači pomenuto rešenje i osuđenog N.B. oslobodi od izvršenja jedinstvene kazne u skladu sa odredbama člana 3. i člana 1. stav 1. Zakona o amnestiji.

Nakon što je primerak zahteva za zaštitu zakonitosti, u smislu člana 488. stav 1. ZKP, dostavio braniocu okrivljenog, Vrhovni kasacioni sud je održao sednicu veća, u smislu člana 488. stav 2. ZKP, o kojoj nije obaveštavao javnog tužioca i branioca, jer veće nije našlo da bi njihovo prisustvo bilo od značaja za donošenje odluke. Na sednici veća Vrhovni kasacioni sud je razmotrio spise predmeta sa rešenjem protiv koga je zahtev za zaštitu zakonitosti podnet, pa je, po oceni navoda u zahtevu, našao:

Zahtev za zaštitu zakonitosti je osnovan.

Odredbom člana 604. stav 1. Zakonika o krivičnom postupku („Službeni glasnik RS“ broj 72/11...32/13) propisano je da se zakonitost radnji preduzetih pre početka primene tog zakonika ocenjuje po odredbama Zakonika o krivičnom postupku („Službeni glasnik RS“ broj 58/04...76/10), pa je Vrhovni kasacioni sud, u smislu citirane zakonske odredbe, ispitao zakonitost i pobijanog rešenja prema Zakoniku o krivičnom postupku koji je važio u vreme njegovog donošenja.

Osnovano se u zahtevu za zaštitu zakonitosti Republičkog javnog tužilaštva ukazuje da je pravnosnažnim rešenjem Višeg suda u Beogradu K.990/10-Kv 4724/12 od 22.11.2012. godine, na štetu okr.N.B., povređen zakon – član 369. tačka 4. ZKP u vezi sa članom 3. u vezi člana 1. stav 1. Zakona o amnestiji.

Iz spisa predmeta se utvrđuje da je N.B. presudom Višeg suda u Beogradu K 990/10 od 16.09.2010. godine pravnosnažnom 31.03.2011. godine, oglašen krivim zbog krivičnog dela razbojništvo iz člana 206. u vezi člana 33. KZ i dva krivična dela razbojništva iz člana 206. stav 1. KZ i osuđen na

jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju od dve godine i šest meseci u koju kaznu mu se uračunava vreme provedeno u pritvoru od 14.10.2008. do 15.10.2008. godine.

Odredbom člana 3. Zakona o amnestiji propisano je da se pravnosnažno osuđena lica, kojima je izrečena jedinstvena kazna, oslobađaju od izvršenja jedinstvene kazne za procenat oslobođenja od izvršenja kazne propisan tim zakonom, prethodno utvrđene pojedinačne kazne za krivična dela obuhvaćena ovom amnestijom.

Član 1. stav 1. Zakona o amnestiji određuje da se oslobađaju od izvršenja 25% izrečene kazne zatvora lica pravnosnažno osuđena za krivična dela koja su propisana zakonima Republike Srbije ili su bila propisana zakonima koji su prestali da važe, a koja se na dan stupanja na snagu tog zakona nalaze na izdržavanju kazne zatvora u Republici Srbiji, ili još nisu stupila na izdržavanje kazne zatvora ili čiji premeštaj je radi izdržavanja te kazne izvršen u inostranstvu.

Pobijanim rešenjem Višeg suda u Beogradu osuđeni N.B. oslobođen je od izvršenja 25% jedinstvene kazne zatvora u trajanju od dve godine i šest meseci, po presudi istog suda, K 990/10 od 16.09.2010. godine, pravnosnažnoj 31.03.2011. godine, što čini ukupno umanjenje kazne za sedam meseci i petnaest dana.

Vrhovni kasacioni sud nalazi da je donošenjem takve odluke Viši sud u Beogradu postupio protivno odredbi člana 3. Zakona o amnestiji, koja određuje da se jedinstvena kazna umanjuje za procenat oslobođenja od izvršenja prethodno utvrđene pojedinačne kazne za krivična dela koja su obuhvaćena amnestijom. Time je Viši sud u Beogradu, na štetu osuđenog, učinio povredu krivičnog zakona iz člana 369. tačka 4. ZKP, na koju povredu se osnovano ukazuje u zahtevu za zaštitu zakonitosti.

Otklanjajući navedenu povredu zakona, Vrhovni kasacioni sud je, shodno odredbi člana 3. Zakona o amnestiji, najpre utvrdio procenat oslobođenja od izvršenja kazne prethodno utvrđenih pojedinačnih kazni koje su ušle u sastav jedinstvene kazne koja je predmet odlučivanja po Zakonu o amnestiji.

Naime, jedinstvena kazna zatvora u trajanju od dve godine i šest meseci na koju je N.B. osuđen presudom Višeg suda u Beogradu K. 990/10 od 16.09.2010. godine, pravnosnažnom 31.03.2011. godine, sastoji se od prethodno utvrđenih pojedinačnih kazni i to kazne zatvora u trajanju od jedne godine i dva meseca, za krivično delo razbojništvo iz člana 206.stav 1. u vezi člana 33. KZ i kazni zatvora u trajanju od po jedne godine za dva krivična dela razbojništva iz člana 206. stav 1. KZ.

Imajući u vidu predmetna krivična dela, Vrhovni kasacioni sud je, najpre, za svaku pojedinačnu kaznu prethodno odredio procenat oslobođenja od izvršenja kazne, a zatim utvrdio deo kazne od čijeg je izvršenja osuđeni oslobođen.

Tako je utvrđeno da se sve pojedinačne kazne imaju umanjiti za po 25%, pa se kazna zatvora u trajanju od jedne godine i dva meseca za krivično delo razbojništvo iz člana 206.stav 1. u vezi člana 33. KZ umanjuje za 3 meseca i 15 dana, a kazne zatvora u trajanju od po jedne godine za dva krivična dela razbojništva iz člana 206. stav 1. KZ umanjuju se za po tri meseca.

Nadalje, kada se jedinstvena kazna zatvora po presudi Višeg suda u Beogradu K 990/10 od 16.09.2010. godine pravnosnažna 31.03.2011. godine, umanji za vreme oslobođenja od izvršenja pojedinačnih kazni, koje iznosi ukupno 9 meseci i 15 dana, određeno je da je ostatak kazne koja se ima izvršiti 1-jedna godina 8-osam meseci i 15-petnaest dana, u koju kaznu se osuđenom uračunava vreme provedeno u pritvoru od 14.10.2008. do 15.10.2008. godine kao i vreme koje je proveo na izdržavanju kazne po napred navedenoj presudi.

Iz iznetih razloga, Vrhovni kasacioni sud je uvaženjem zahteva za zaštitu zakonitosti Republičkog javnog tužioca preinačio rešenje Višeg suda u Beogradu K. 990/10-Kv 4724/12 od 22.11.2012. godine i na osnovu odredbe člana 492. stav 1.tačka 2. ZKP, odlučio kao u izreci ove presude.

Zapisničar - savetnik                                                                                                             Predsednik veća-sudija 

Dragana Vuksanović,s.r.                                                                                                          Zoran Tatalović,s.r.