.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev 3569/2020
27.08.2020. godina
Beograd
U IME NARODA
Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija Slađane Nakić Momirović, predsednika veća, Dobrile Strajina i Marine Milanović, članova veća, u parnici tužilje AA iz ..., čiji je punomoćnik Veljko Mihajlović, advokat iz ..., protiv tuženog BB iz ..., čiji je punomoćnik Dragan Marković, advokat iz ..., radi izdržavanja dece, odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž2 52/20 od 28.01.2020. godine, u sednici veća održanoj 27.08.2020. godine, doneo je
P R E S U D U
ODBIJA SE, kao neosnovana, revizija tuženog izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Kragujevcu Gž2 52/20 od 28.01.2020. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Osnovnog suda u Požarevcu P2 415/19 od 07.11.2019. godine, stavom prvim izreke, obavezan je tuženi da na ime svog doprinosa za izdržavanje maloletne VV iz ..., plaća mesečno iznos od 10.000,00 dinara počev od 03.09.2018. godine kao dana podnošenja tužbe pa ubuduće, dok za to postoje zakonski uslovi i to na tekući račun zakonske zastupnice, majke AA, broj tekućeg računa ... kod ... banke, svakog 01. do 10. u mesecu za tekući mesec dok se za ostale rate obavezuje da plati u roku od 90 dana po pravnosnažnosti presude pod pretnjom prinudnog izvršenja. Stavom dva obavezan je tuženi da na ime svog doprinosa za izdržavanje maloletnog GG iz ... plaća mesečno po 6.000,00 dinara počev od 03.09.2018. godine pa ubuduće dok za to postoje uslovi i to na napred navedeni tekući račun zakonske zastupnice, majke. Stavom tri izreke obavzan je tuženi da tužilji naknadi troškove parničnog postupka u iznosu od 97.875,00 dinara.
Presudom Apelacionog suda u Kragujevcu Gž2 52/20 od 28.01.2020. godine, stavom prvim izreke, odbijena je kao neosnovana žalba tuženog i presuda Osnovnog suda u Požarevcu P2 415/19 od 07.11.2019. godine potvrđena u stavu dva izreke. Stavom dva izreke napred navedena presuda preinačena je u stavu jedan i tri tako što je obavezan tuženi da na ime svog doprinosa za izdržavanje maloletne VV plaća mesečno iznos od 8.000,00 dinara počev od 03.09.2018. godine kao dana podnošenja tužbe pa ubuduće dok za to postoje zakonski uslovi i to na napred navedeni broj tekućeg računa majke, a zaostale rate da plati u roku od 90 dana po pravnosnažnosti presude; za veće potraživanje od dosuđenog iz prethodnog stava izreke kojom je tužilja tražila da joj tuženi na ime svog doprinosa za izdržavanje maloletne VV plaća na ime izdržavanja još 2.000,00 dinara počev od 03.09.2018. godine kao dana podnošenja tužbe, pa ubuduće dok za to postoje zakonski uslovi na tekući račun majke kao izostale rate na navedeni iznos da plati u roku od 90 dana po pravnosnažnosti presude, odbijen je kao neosnovan tužbeni zahtev; obavezan je tuženi da tužilji na ime troškova parničnog postupka isplati iznos od 49.500,00 dinara. Stavom tri izreke odbijen je kao neosnovan zahtev tuženog za naknadu troškova žalbenog postupka.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tuženi je blagovremeno preko punomoćnika izjavio reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava.
Ispitujući pobijanu presudu u smislu člana 408. Zakona o parničnom postupku Vrhovni kasacioni sud je našao da revizija tuženog nije osnovana.
U postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju Vrhovni kasacioni sud pazi po službenoj dužnosti.
Prema utvrđenom činjeničnom stanju parnične stranke živele su u vanbračnoj zajednici od 2003. godine do februara 2018. godine. Tokom trajanja vanbračne zajednice rođena su njihova zajednička maloletna deca, VV rođena ...2004. godine i GG rođen ...2010. godine. Vanbračna zajednica stranaka prestala je zbog poremećenih odnosa. Od prekida vanbračne zajednice, tužilja sa maloletnom decom živi u domaćinstvu svog oca. Zaposlena je sa stalnim mesečnim prihodima od 22.000,00 dinara. Tuženi živi kao podstanar i plaća mesečnu zakupninu od 50 evra. Zaposlen je kao vozač i ostvaruje mesečna primanja oko 26.400,00 dinara. Pravnosnažnom presudom Osnovnog suda u Požarevcu P2 574/2018 od 15.05.2019. godine utvrđeno je da samostalno roditeljsko pravo nad maloletnom decom vrši tužilja kao majka i uređen je način održavanja ličnih odnosa maloletne dece sa tuženim prema modelu bliže određenim izrekom te presude. Mesečne potrebe maloletne VV, učenice prvog razreda srednje škole, za ishranu, garderobu, higijenu, knjige i ostalo iznose 16.000,00 dinara, a maloletnog VV, učenika trećeg razreda osnovne škole, mesečne potrebe iznose 12.000,00 dinara.
Kod ovako utvrđenog činjeničnog stanja, pravilno je primenjeno materijalno pravo kada je obavezan tuženi da doprinosi izdržavanju maloletne VV iznosom od 8.000,00 dinara mesečno i maloletnog GG iznosom od 6.000,00 dinara mesečno.
Odredbom člana 154. stav 1. Porodičnog zakona propisano je da maloletno dete ima pravo na izdržavanje od roditelja.
Prema članu 160. Porodičnog zakona izdržavanja dece određuju se prema potrebama poverioca i mogućnostima dužnika izdržavanja pri čemu sud vodi računa o minimalnoj sumi izdržavanja. Potrebe poverioca izdržavanja zavise od njegovih godina, zdravlja, obrazovanja, imovine, prihoda te drugih okolnosti od značaja za određivanje izdržavanja, a mogućnosti dužnika izdržavanja zavise od njegovih prihoda, mogućnosti za zaposlenje i sticanje zarade, njegove imovine, ličnih potreba, obaveze da izdržava druga lica i drugih okolnosti od značaja za određivanje izdržavanja.
Imajući u vidu potrebe maloletne dece, minimalnu sumu izdržavanja koju kao naknadu za hranjenike određuje nadležno ministarstvo za porodičnu zaštitu, kao i mogućnosti oba roditelja koje su pravilno ocenjene od strane nižestepenih sudova, pravilno je tuženi obavezan da doprinosi izdržavanju maloletne dece u navedenim novčanim iznosima.
Neosnovani su revizijski navodi tuženog da tužilja nije aktivno legitimisana da potražuje od tuženog da doprinosi izdržavanju njihove zajedničke maloletne dece.
Istaknuti prigovor nedostatka aktivne legitimacije tužilje, već je pravilno cenjen kao neosnovan u žalbenom postupku od strane drugostepenog suda. Naime, odredbom člana 272. stav 2. Porodičnog zakona propisano je da ako roditelji nisu zaključili sporazum o vršenju roditeljskog prava ili sud proceni da njihov sporazum nije u najboljem interesu deteta, odluku o poveravanju zajedničkog deteta jednom roditelju, o visini doprinosa za izdržavanje od strane drugog roditelja i o načinu održavanja ličnih odnosa deteta sa drugim roditeljem donosi sud. U konkretnom slučaju reč je o jednoj parnici u kojoj se odlučuje o poveri dece, načinu održavanja odnosa maloletne dece sa drugim roditeljem i visini doprinosa za izdržavanje od strane drugog roditelja, pa činjenica da je u toku iste parnice doneta prvostepena presuda koja je od strane drugostepenog suda potvrđena u odnosu na poveru dece i način održavanja odnosa maloletne dece sa drugim roditeljem, a ukinuta za doprinos izdržavanja i u ukinutom delu u nastavku parnice ponovo je odlučeno prvostepenom i drugostepenom presudom, ne utiče na već zasnovanu aktivnu legitimaciju tužilje.
Na osnovu člana 414. Zakona o parničnom postupku odlučeno je kao u izreci presude.
Predsednik veća - sudija
Slađana Nakić Momirović, s.r.
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Marina Antonić
