Protivna stranka u odgovoru na zahtev predlaže da sud zahtev odbije a podnosioca zahteva obaveže da mu naknadi troškove na ime sastava odgovora na zahtev za preispitivanje sudske odluke.

Postupajući po podnetom zahtevu i ispitujući pobijanu presudu u granicama zahteva u smislu člana 54. Zakona o upravnim sporovima (''Službeni glasnik RS'', broj 111/09), Vrhovni kasacioni sud je našao da je zahtev osnovan.

Prema razlozima obrazloženja pobijane presude, tuženi organ je osporeno rešenje doneo primenom odredbe člana 131. stav 1. tačka 2) Zakona o državnim službenicima (''Službeni glasnik RS'', broj 79/05...94/17) i člana 132. stav 1. istog zakona. U obrazloženju osporenog rešenja tuženi organ je citirao odredbu člana 172. stav 1. i člana 250. Zakona o policiji, s tim da je u donošenju odluke primenio odredbu člana 131. stav 1. tačka 2) Zakona o državnim službenicima. Imajući u vidu navedene odredbe Zakona o policiji i Zakona o državnim službenicima, prema oceni Upravnog suda, osnovano se tužbom ukazuje na nezakonitost osporenog rešenja, budući da je tuženi u konkretnom slučaju povredio pravila postupka iz člana 141. stav 4. Zakona o opštem upravnom postupku (''Službeni glasnik RS'', broj 18/16 i 95/18), iz razloga što obrazloženje osporenog rešenja ne sadrži pravne razloge o tome zbog čega je tužiocu utvrđen prestanak radnog odnosa po sili zakona u skladu sa Zakonom o državnim službenicima, imajući u vidu da su odredbom člana 172. Zakona o policiji propisani posebni slučajevi prestanka radnog odnosa policijskom službeniku po sili zakona. Ovo stoga što je Zakon o policiji, a na šta, po oceni suda, osnovano ukazuje tužilac u tužbi, poseban zakon (lex specialis) u odnosu na Zakon o državnim službenicima.

Ocenjujući zakonitost pobijane presude, Vrhovni kasacioni sud nalazi da su osnovani navodi zahteva da je postupanjem Upravnog suda i tuženog organa povređen zakon na štetu podnosioca zahteva.

Odredbom člana 172. stav 1. tačka 2) Zakona o policiji (''Službeni glasnik RS'', broj 6/16 i 24/18) propisano je da pored slučajeva prestanka radnog odnosa utvrđenih drugim propisima, policijskom službeniku, odnosno ostalim zaposlenima, po sili zakona radni odnos u Ministarstvu prestaje kada se utvrdi da je pravnosnažnom presudom osuđen na kaznu zatvora od najmanje šest meseci - danom dostavljanja pravnosnažne presude Ministarstvu. Prema tački 3) istog člana zakona, policijskom službeniku, odnosno ostalim zaposlenima, po sili zakona radni odnos u Ministarstvu prestaje kada se utvrdi da je pravnosnažnom presudom osuđen na kaznu zatvora za sledeća krivična dela: primanje mita; davanje mita; trgovina uticajem; nasilje u porodici; zloupotreba u vezi sa javnom nabavkom; zloupotreba položaja odgovornog lica; omogućavanje zloupotrebe ostvarivanja prava azila u stranoj državi; zloupotreba službenog položaja; prevara u službi; pronevera; odavanje službene tajne - danom dostavljanja pravnosnažne presude Ministarstvu.

Prema odredbi člana 250. Zakona o policiji, ako ovim zakonom, propisima donetim na osnovu ovog zakona i posebnim kolektivnim ugovorom za policijske službenike nije drugačije propisano, na prava i dužnosti, rad i radne odnose policijskih službenika, primenjuju se propisi o državnim službenicima i poseban kolektivni ugovor zaključen u skladu sa tim propisima, opšti propisi o radu i zakon kojim se uređuje opšti upravni postupak.

Odredbom člana 131. stav 1. tačka 2) Zakona o državnim službenicima (''Službeni glasnik RS'', broj 79/05...95/18) propisano je da državnom službeniku prestaje radni odnos po sili zakona ako bude osuđen na kaznu zatvora od najmanje šest meseci ili mu je izrečena uslovna osuda na kaznu zatvora od najmanje šest meseci bez obzira na period proveravanja za učinjeno krivično delo koje ga čini nedostojnim za obavljanje poslova državnog službenika - danom pravnosnažnosti presude.

Odredbom člana 2. Pravilnika o utvrđivanju krivičnih dela za čiju osudu državni službenik postaje nedostojan za obavljanje poslova, odnosno vršenje dužnosti („Službeni glasnik RS“, broj 26/19) propisano je da nedostojni za obavljanje poslova, odnosno vršenje dužnosti državnog službenika čini izrečena uslovna osuda na kaznu zatvora od najmanje šest meseci bez obzira na period proveravanja za: 1) krivična dela protiv službene dužnosti – zloupotreba službenog položaja (član 359. Krivičnog zakonika), nesavestan rad u službi (član 361. Krivičnog zakonika), protivzakonita i isplata (član 362. Krivičnog zakonika), nenamensko korišćenje budžetskih sredstava (član 362a Krivičnog zakonika), prevara u službi (član 363. Krivičnog zakonika), pronevera (član 364. Krivičnog zakonika), posluga (član 365. Krivičnog zakonika), trgovina uticajem (član 366. Krivičnog zakonika), primanje mita (član 367. Krivičnog zakonika), davanje mita (član 368. Krivičnog zakonika) i odavanje službene tajne (član 369. Krivičnog zakonika); 2) sva druga krivična dela za koja može biti izrečena kazna zatvora od pet godina.

Podnosilac zahteva je u rešenju o prestanku radnog odnosa koje je osporeno tužbom citirao sve navedene propise i naveo da su stekli uslovi za prestanak radnog odnosa AA u skladu sa članom 131. stav 1. tačka 2) Zakona o državnim službenicima, imajući u vidu da mu je presudom Višeg suda u Beogradu, koja je postala pravnosnažna 09.12.2019. godine, izrečena uslovna osuda u trajanju od 8 (osam) meseci, pored ostalog i za krivično delo zlostavljanje i mučenje iz člana 137. stav 3. u vezi stava 2. Krivičnog zakonika za koje je propisana kazna zatvora od dve do deset godina, što ga u smislu člana 2. stav 1. tačka 2) Pravilnika o utvrđivanju krivičnih dela za čiju osudu državni službenik postaje nedostojan za obavljanje poslova, odnosno vršenje dužnosti čini nedostojnim za obavljanje poslova odnosno vršenje dužnosti. Po nalaženju Vrhovnog kasacionog suda, podnosilac zahteva je na opisani način u dovoljnoj meri obrazložio zakonski osnov za prestanak radnog odnosa AA pa se ne može prihvatiti stanovište Upravnog suda iz pobijane presude da su osporenim rešenjem o prestanku radnog odnosa povređena pravila postupka iz člana 141. stav 4. Zakona o opštem upravnom postupku.

Pogrešno nalazeći da su osporenim rešenjem povređena pravila upravnog postupka, Upravni sud nije cenio navode tužbe koji se odnose na pogrešno i nepotpuno utvrđeno činjenično stanje i pogrešnu primenu materijalnog prava, a posebno navod tužioca da je delo za koje je osuđen pravnosnažnom presudom suda izvršeno 28.09.2014. godine, kada je Zakonom o policiji i Zakonom o državnim službenicima bilo propisano da radni odnos, po sili zakona, prestaje samo u slučaju osude na bezuslovnu, efektivnu kaznu zatvora. U vezi sa navodima tužioca, ovde protivne stranke, o pogrešnoj primeni materijalnog prava u rešenju o prestanku radnog odnosa, Vrhovni kasacioni sud ukazuje da Zakon o policiji predstavlja poseban zakon (lex specialis) u odnosu na Zakon o državnim službenicima, pa i u pogledu slučajeva za prestanak radnog odnosa policijskih službenika, jer je u članu 172. Zakona o policiji, pored slučajeva prestanka radnog odnosa utvrđenih drugim propisima, propisano još šest slučajeva kada policijskom službeniku prestaje, odnosno može prestati radni odnos. Ovim posebnim slučajevima nije obuhvaćeno izricanje uslovne osude u trajanju od najmanje šest meseci policijskom službeniku, koje je, međutim, propisano članom 131. stav 1. tačka 2) Zakona o državnim službenicima, preciznije članom 75. Zakona o izmenama i dopunama Zakona o državnim službenicima („Službeni glasnik RS“, broj 95/2018), pa će Upravni sud ove konstatacije imati u vidu prilikom donošenja nove odluke o podnetoj tužbi.

S obzirom na izloženo, Vrhovni kasacioni sud je, na osnovu odredbe člana 55. stav 2. Zakona o upravnim sporovima, odlučio kao u dispozitivu ove presude i predmet vratio Upravnom sudu da donese novu odluku o zakonitosti osporenog rešenja nakon ocene navoda tužbe i odgovora na tužbu.

Vrhovni kasacioni sud nije odlučivao o zahtevu protivne stranke za naknadu troškova. Ovo stoga što ovom presudom nije okončan postupak po tužbi, već je zahtev uvažen, pobijana presuda Upravnog suda ukinuta i predmet vraćen Upravnom sudu na ponovno odlučivanje, pa će se o troškovima postupka povodom pravnog leka odlučiti u konačnoj odluci na osnovu odredbe člana 165. stav 3. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“ br. 72/11...87/18), na čiju shodnu primenu upućuje član 74. Zakona o upravnim sporovima.

PRESUĐENO U VRHOVNOM KASACIONOM SUDU

Zapisničar,                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                               Predsednik veća – sudija,

Ljiljana Petrović,s.r.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                          Katarina Manojlović Andrić,s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić