U IME NARODA

Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Ljubice Milutinović, predsednika veća, Jasminke Stanojević i Biljane Dragojević, članova veća, u parnici tužilje AA iz ..., čiji je punomoćnik Marija Tomić- Simić, advokat iz ..., protiv tuženog BB iz ..., čiji je punomoćnik Marija Janković, advokat iz ..., radi izmene odluke o poveravanju i izdržavanju maloletnog deteta, odlučujući o reviziji tužilje izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Nišu Gž2 199/2017 od 10.05.2017. godine, u sednici održanoj 07.09.2017. godine, doneo je

P R E S U D U

ODBIJA SE kao neosnovana revizija tužilje izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Nišu Gž2 199/2017 od 10.05.2017. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Osnovnog suda u Nišu P2 724/2014 od 27.01.2017. godine, stavom prvim izreke, odbijen je kao neosnovan tužbeni zahtev tužilje da se mal. sin stranaka VV, rođen ... godine u ..., poveri na čuvanje i vaspitanje tužilji kao majci, da se viđanje mal. VV sa ocem BB odvija po dogovoru roditelja, a u skladu sa obavezama deteta najmanje dva puta mesečno i to isključivo na teritoriji Grada ..., s tim što će otac preuzimati dete ispred kuće u kojoj dete živi sa majkom, da se tuženi obaveže da kao otac na ime svog dela doprinosa za izdržavanje mal. sina plaća mesečno 50% od neto zarade koju ostvaruje u Privrednom društvu „...“ počev od dana podnošenja tužbe pa sve dok za to postoje zakonski razlozi, na ruke majci AA do 5. u tekućem mesecu za prethodni mesec, te da joj naknadi troškove parničnog postupka. Stavom drugim izreke obavezana je tužilja da tuženom naknadi troškove parničnog postupka u iznosu od 116.250,00 dinara.

Presudom Apelacionog suda u Nišu Gž2 199/2017 od 10.05.2017. godine odbijena je kao neosnovana žalba tužilje i potvrđena je prvostepena presuda.

Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tužilja je blagovremeno izjavila reviziju zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka, pogrešne primene materijalnog prava i pogrešno utvrđenog činjeničnog stanja.

Ispitujući pravilnost pobijane presude na osnovu člana 408. ZPP („Službeni glasnik RS“, broj 72/11, 55/14) Vrhovni kasacioni sud je utvrdio da revizija nije osnovana.

U postupku nema bitne povrede odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti, a revizijom se određeno ne ukazuje na koju drugu bitnu povredu odredaba parničnog postupka, zbog koje se shodno članu 407. stav 1. ZPP revizija može izjaviti.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, u toku trajanja vanbračne zajednice stranaka dana ... godine rođeno je zajedničko dete - mal. VV. Vanbračna zajednica je prekinuta na kalendarskom uzrastu deteta od tri godine, pa je presudom Opštinskog suda u Nišu P 3105/07 od 28.05.2007. godine vršenje roditeljskog prava povereno majci, a tuženi je obavezan da doprinosi izdržavanju mal. VV sa 23% od neto zarade koju ostvaruje u privrednom društvu „...“ počev od 09.05.2007. godine. Tužilja je krajem septembra 2011. godine otišla u inostranstvo, te je zbog neadekvatnog nadzora i staranja o detetu došlo do promene u ponašanju mal. VV, posebno u školskoj sredini, zbog čega je stručni tim škole inicirao kontakt sa ocem. Pravnosnažnom presudom Osnovnog suda u Nišu P2 1662/11 od 07.02.2012. godine dete je povereno tuženom kao ocu na samostalno vršenje roditeljskog prava, uz uređenje načina održavanja ličnih kontakata sa majkom, a tužilja je obavezana da doprinosi izdržavanju mal. deteta. Iz izveštaja Centra za socijalni rad „...“ u ... od 05.10.2015. godine utvrđeno je da mal. VV živi sa tuženim u dvoiposobnom stanu u vlasništvu oca tuženog, koji je adekvatno opremljen. Mal. VV je redovan učenik, postiže odličan uspeh u školi, aktivno se bavi sportom, trenira aikido i pohađa kurs stranog jezika, uz uspostavljen bliski emotivni odnos sa ocem sa kojim živi, kao i babom i dedom koji se takođe o njemu staraju, a u postupku pred Centrom za socijalni rad se izjasnio da želi da ostane sa svojim ocem.

Kod ovako utvrđenog činjeničnog stanja, pravilno su nižestepeni sudovi primenili materijalno pravo kada su odbili tužbeni zahtev tužilje, dajući za svoje odluke dovoljne i jasne razloge koje u svemu prihvata i ovaj sud.

Prema članu 3. st. 1. i 2. Konvencije o pravima deteta („Službeni list SRJ“ br. 15/90) u svim aktivnostima koja se tiču dece, bez obzira da li ih preduzimaju javne ili privatne institucije socijalnog staranja, sudovi, administrativi organi ili zakonodavna tela, od prvenstvenog značaja su najbolji interesi deteta. Detetu će se obezbediti takva zaštita i briga koja je neophodna za njegovu dobrobit, uzimajući u obzir prava i obaveze njegovih roditelja i drugih lica koja su za dete odgovorna. Ovakva obaveza preuzeta je članom 6. Porodičnog zakona („Službeni glasnik RS“, br 18/05) kojim je propisano da je svako dužan da se rukovodi najboljim interesom deteta u svim aktivnostima koja se tiču deteta. Sud je uvek dužan da se u sporu za zaštitu prava deteta i u sporu za vršenje, odnosno lišenje roditeljskog prava rukovodi najboljim interesom deteta (član 266. istog zakona).

Najbolji interes deteta je pravni standard koji se ceni prema okolnostima svakog konkretnog slučaja. U konkretnom slučaju, Vrhovni kasacioni sud nalazi da je pravilno ocenjen interes maloletnog deteta, uzimanjem u obzir uzrast deteta, kao i njegove potrebe na emocionalnom i razvojnom planu i sposobnost roditelja da zadovolji utvrđene potrebe deteta, nalazeći da je otac u mogućnosti da u punoj meri zaštiti ličnost, prava i interese deteta, zbog čega su sudovi pravilnom primenom čl. 67, 74, 77, 266, 270. i 272. Porodičnog zakona, vodeći računa o najboljem interesu deteta, odlučili da tužilac kao otac samostalno vrši roditeljsko pravo, imajući u vidu njegovu dosadašnju brigu, negu, staranje o detetu, kao i pozitivan emotivni, vaspitni, socijalni i razvojni uticaj na dete, kao i babe i dede po ocu sa kojima mal. VV živi. Između oca i deteta postoji jaka emotivna veza, a mal. dete se lično izjasnilo da želi da ostane u porodici sa ocem, s tim što u sadašnjem periodu odbija kontakte sa majkom zbog bojazni od promene sredine, okruženja, škole i drugova, kako je to i utvrđeno iz izveštaja Centra za socijalni rad.

Navodima revizije kojima se ukazuje na pogrešnu primenu materijalnog prava, u suštini se napada utvrđeno činjenično stanje, što prema odredbi člana 407. stav 2. ZPP u postupku po reviziji nije dozvoljeno.

Na osnovu 414. stav 1. ZPP, odlučeno je kao u izreci.

Predsednik veća - sudija

Ljubica Milutinović, s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić