Protiv pravnosnažne drugostepene presude tužilac je blagovremeno izjavio reviziju, pobijajući je zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka, zbog pogrešno i nepotpuno utvrđenog činjeničnog stanja i pogrešne primene materijalnog prava.

Ispitujući pobijanu presudu u smislu odredbe člana 408. ZPP (''Službeni glasnik RS'' 72/11, 55/14), Vrhovni kasacioni sud je našao da revizija tužioca nije osnovana.

U sprovedenom postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju se u revizijskom postupku pazi po službenoj dužnosti. Revizijom se neosnovano ukazuje na bitnu povredu odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 12. ZPP, budući da ova povreda odredaba parničnog postupka u smislu odredbe člana 407. ZPP, nije revizijski razlog.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu P2 5755/12 od 30.04.2014. godine razveden je brak parničnih stranaka, a vršenje roditeljskog prava nad mal. BB povereno je majci, dok je tuženi AA obavezan da na ime doprinosa za izdržavanje mal. ćerke plaća iznos mesečno 40.000,00 dinara, počev od 24.06.2013. godine kao dana određivanja privremene mere, pa ubuduće, dok za to budu ispunjeni zakonski uslovi. Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž2 86/15 od 23.04.2015. godine preinačena je prvostepena presuda u stavu četvrtom izreke, tako što je tuženi AA obavezan da na ime doprinosa za izdržavanje mal. ćerke BB plaća mesečno iznos od 45.000,00 dinara. Presudom Vrhovnog kasacionog suda Rev 1608/15 od 09.09.2015. godine preinačena je navedena presuda Apelacionog suda u Beogradu, tako što je potvrđena presuda Prvog osnovnog suda u Beogradu od 30.04.2014. godine.

Dana 22.06.2015. godine zaključen je sporazum o prestanku radnog odnosa između zaposlenog prof.dr. AA i Fakulteta za ..., s tim da radni odnos imenovanom prestaje zaključno sa 24.06.2015. godine. Tužilac je zaposlen kao ... u srednjoj školi ''...'' počev od 01.11.2015. godine, sa zaradom u iznosu od 21.496,00 dinara. Majka mal. BB nalazi se u radnom odnosu na ... na radnom mestu ... i za mesec decembar 2015. godine ostvarila je neto zaradu u iznosu od 58.734,46 dinara, a u ... za period od 01.12.2015. godine do 31.12.2015. godine ukupnu mesečnu neto zaradu u iznosu od 73.731,78 dinara. Tužilac je suvlasnik na stanu koji se nalazi u ..., u ul. ... br. ..., koji je stečen tokom trajanja braka, ali u tom stanu ne stanuje jer je nakon prekida bračne zajednice stan napustio, a u njemu sada žive mal. tužena sa zakonskom zastupnicom, koja je ujedno i drugi suvlasnik na stanu.

Tužena je u junu 2016. godine završila ... i upisala Fakultet za ... uz godišnju školarinu u iznosu od 1.100 evra, aktivno se bavi tenisom, nalazi se na VTA listi, treninge plaća 420 evra, takmiči se na nacionalnim i internacionalnim takmičenjima, članarinu u međunarodnoj teniskoj federaciji plaća 30 evra na godišnjem nivou, plaća učešće na teniskim turnirima koje se formiraju u zavisnosti da li se radi o domaćim ili internacionalnim turnirima i kreću se u iznosu od 500 – 1.500 evra, zbog aktivnog bavljenja sportom ima pojačanu proteinsku ishranu, koju na mesečnom nivou plaća 25.000,00 dinara, ima mesečne troškove za kupovinu patika za trening u iznosu od 120 evra. Pored toga, ima i troškove odeće, obuće i džeparca, te je prvostepeni sud potrebe mal. BB procenio na iznos od 52.000,00 dinara mesečno.

Presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu K 1172/15 od 15.07.2016. godine, tužilac je oglašen krivim zbog izvršenja krivičnog dela nasilja u porodici i osuđen na jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju od jedne godine. Tužilac živi u iznajmljenom stanu, uz plaćanje zakupnine od 200 evra mesečno, dok za režijske troškove izdvaja iznos od oko 6.000,00 dinara. Majka mu je penzioner. Zakonska zastupnica tužene za režijske troškove stana plaća mesečno iznos od 18.000,00 dinara, nema drugih nepokretnosti, a najveći izdatak predstavljaju patike za trening u iznosu od 120 evra koja mesečno kupuje detetu, kao i za kupovinu tri teniska reketa u iznosu od 500 evra.

Na osnovu ovako utvrđenog činjeničnog stanja, prvostepeni sud je primenom odredbi člana 154. stav 1., 160, 161, 162. i 266. stav 1. Porodičnog zakona Republike Srbije, cenio materijalne i porodične prilike tužioca, njegovu sposobnost da radi, mogućnost da stiče zaradu i njegove sopstvene potrebe, kao i uzrast mal. deteta, pri čemu je imao u vidu prihode koje ostvaruje majka – zakonska zastupnica deteta, te je posebno uzimajući u obzir minimalnu sumu izdržavanja koja je u vreme presuđenja iznosila 24.395,00 dinara, zaključio da trenutne imovinske prilike i materijalne mogućnosti tužioca dozvoljavaju da doprinosi izdržavanju mal. BB u dosuđenom iznosu i time u potpunosti zadovolji njene potrebe i obezbedi životni standard kakav uživa i sam tužilac. Stoga je obavezao tuženog da na ime svog doprinosa u izdržavanju mal. kćerke doprinosi sa 30.000,00 dinara mesečno.

Drugostepeni sud je prihvatio razloge prvostepenog suda i potvrdio prvostepenu presudu, zaključujući da je u konkretnom slučaju pravilno primenjeno materijalno pravo.

Vrhovni kasacioni sud nalazi da je u konkretnom slučaju na pravilno utvrđeno činjenično stanje pravilno primenjeno materijalno pravo, kada je tuženi obavezan da na ime svog doprinosa u izdržavanju mal. kćerke učestvuje sa 30.000,00 dinara mesečno. Nižestepeni sudovi su za svoju odluku dali jasne i valjane razloge, koje prihvata i ovaj sud.

U reviziji se ponavljaju žalbeni razlozi da su se od donošenja prethodne odluke o visini doprinosa izdržavanja do sada izmenile okolnosti na strani davaoca izdržavanja, tako da tužilac sada ostvaruje mesečni prihod za približno 49.000,00 dinara manje u odnosu na raniji period, te da nije u mogućnosti da se dodatno radno angažuje, s obzirom na krivični postupak koji se vodio protiv njega.

Ove navode drugostepeni sud je cenio, pravilno zaključivši da nisu od uticaja na drugačiju odluku, a o čemu je dao valjane razloge, koje prihvata i ovaj sud.

Odluka o troškovima parničnog postupka doneta je pravilnom primenom člana 150. i 153. ZPP, a u vezi odredbe člana 207. Porodičnog zakona, te su neosnovani i navodi revizije kojima se osporava odluka o troškovima postupka.

Iz navedenih razloga, Vrhovni kasacioni sud je odlučio kao u izreci, na osnovu člana 414. stav 1. ZPP, bez detaljnog obrazlaganja revizijske odluke u smislu člana 414. stav 2. ZPP, budući da se u reviziji ponavljaju žalbeni razlozi koje je drugostepeni sud pravilno ocenio, a obrazlaganjem revizijske odluke ne bi se postiglo ni novo tumačenje prava, niti doprinelo ujednačenom tumačenju prava.

Predsednik veća-sudija

Branko Stanić,s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić