Protiv navedene pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tužena je blagovremeno izjavila reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava i pogrešno i nepotpuno utvrđenog činjeničnog stanja.

Ispitujući pravilnost drugostepene presude, u smislu člana 408. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik Republike Srbije“, broj 72/11 ... 55/14), Vrhovni kasacioni sud je našao da revizija nije osnovana.

U sprovedenom postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. Zakona o parničnom postupku na koju Vrhovni kasacioni sud pazi po službenoj dužnosti.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, pravnosnažnom presudom Višeg suda u Subotici P2 16/13 od 30.09.2013. godine tužilac je obavezan da plaća izdržavanje tuženoj, rođenoj ... godine, u iznosu od 10.000,00 dinara mesečno. Tužilac je rođen ... godine i otac je još dvoje dece rođene ... godine i ... godine, u braku koji je zaključio 07.12.2013. godine. Zaposlen je u ... u ... kao ... i svojim radom ostvaruje prosečnu zaradu u iznosu od 37.161,09 dinara. Radi u smenama, zbog čega nema mogućnosti za dodatno radno angažovanje. Sa nezaposlenom suprugom i dvoje dece živi u zakupljenom stanu za koji plaća zakupninu u iznosu od 80 evra mesečno i snosi druge troškove njegovog korišćenja. Tužena živi sa majkom koja se o njoj stara od rođenja. Žive u stanu sa bakom, za koji ne plaćaju zakupninu. Majka tužene je rođena ... godine i student je visoke škole strukovnih studija. Po zanimanju je ..., ali nije zaposlena. Nema imovine a njeni jedini prihodi su, pored dosuđenog izdržavanja, dečiji dodatak u iznosu od 3.000,00 dinara mesečno i materijalna pomoć roditelja koji su zaposleni. Tužena pohađa vrtić uz naknadu od 3.062,00 dinara mesečno. Za zadovoljavanje potreba tužene mesečno je neophodan iznos od 11.362,00 dinara.

Na ovako utvrđeno činjenično stanje, nižestepeni sudovi su pravilno primenili materijalno pravo pri odlučivanju o tužbenom zahtevu za izmenu - smanjenje visine izdržavanja.

Odredbom člana 164. Porodičnog zakona je propisano da se visina izdržavanja može smanjiti ili povećati, ako se promene okolnosti na osnovu kojih je doneta prethodna odluka. Tužilac je, po donošenju pravnosnažne sudske odluke kojom je određena visina njegove obaveze izdržavanja tužene, zaključio brak u kojem je rođeno dvoje dece. Ove činjenice, u smislu navedene zakonske odredbe, imaju značaj promenjenih okolnosti i utiču na tužiočevu obavezu izdržavanja tako da su ispunjeni uslovi za njenu izmenu - smanjenje visine izdržavanja.

Odredbom člana 160. stav 1. Porodičnog zakona propisano je da se izdržavanje određuje prema potrebama poverioca i mogućnostima dužnika izdržavanja, pri čemu se vodi računa o minimalnoj sumi izdržavanja. Potrebe tužene utvrđene su prema uzrastu i visini novčanih sredstava koja se, po iskazu njene majke, mesečno utroše radi zadovoljavanja njihovih potreba, pri čemu su uzete u obzir i druge okolnosti - da tužena ostvaruje primanje na ime dečijeg dodatka i da za stan koji dete i njena majka koriste ne plaćaju zakupninu. Mogućnosti tužioca cenjene su u sklopu promenjenih okolnosti - da je otac još dvoje dece koje izdržava od zarade iz radnog odnosa, jedinog prihoda njegove porodice (supruge i dvoje dece) iz kojeg se podmiruju i ostale obaveze kao što su zakupnina za stan i drugi troškovi njegovog korišćenja.

U takvoj situaciji, stavljanjem u odnos potreba tužene i mogućnosti tužioca, visina izdržavanja u ovom slučaju određena je u skladu sa članom 162. Porodičnog zakona.

Izjavljenom revizijom, po nalaženju Vrhovnog kasacionog suda, neosnovano se osporava pravilnost pobijane drugostepene presude.

Potrebe tužene su, u smislu člana 160. stav 1. Porodičnog zakona, kriterijum na osnovu kojeg se određuje izdržavanje a potrebe drugih lica koje je tužilac po zakonu dužan da izdržava cene se prilikom utvrđivanja njegovih mogućnosti kao dužnika izdržavanja. U tom kontekstu, irelevantan je obračun izložen u reviziji kao argument za mogućnost tužioca da doprinosi izdržavanju tužene u višem iznosu od određenog, koji je na isti način već bio iznet u žalbi i pravilno cenjen od strane drugostepenog suda. Ne postoji različit stav suda prema supruzi tužioca i majci tužene u pogledu obaveze da, pored svakodnevne brige o deci, i materijalno doprinose njihovom izdržavanju sticanjem zarade svakim dozvoljenim vidom radnog angažovanja. U konkretnom slučaju, sudovi su imali u vidu da tužiočeva supruga zbog nege najmlađeg deteta, koje je rođeno u .... godine, nije u mogućnosti da radom ostvaruje zaradu i ocenili da se njen položaj utoliko razlikuje od položaja majke tužene koja pohađa predškolsku ustanovu. U postojećim okolnostima, tužilac od zarade izdržava još dvoje maloletne dece i suprugu, koja zbog nege najmlađeg deteta ne može da se radno angažuje i ostvaruje prihode, zbog čega više nije u mogućnosti da doprinosi izdržavanju tužene ni u visini određenoj ranijom sudskom odlukom niti u iznosu višem od sada dosuđenog.

O troškovima postupka odlučeno je pravilnom primenom člana 153. stav 3. ZPP u vezi sa članom 207. Porodičnog zakona.

Iz navedenih razloga, na osnovu člana 414. stav 1. Zakona o parničnom postupku, odlučeno je kao u izreci.

Predsednik veća - sudija

Branislava Apostolović, s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić