Protiv navedenog rešenja Republički javni tužilac podneo je zahtev za zaštitu zakonitosti Ktz broj 320/13 od 27.01.2014. godine, zbog povrede Zakona i to člana 3. Zakona o amnestiji, sa predlogom da Vrhovni kasacioni sud usvoji zahtev i osuđenog M.I. oslobodi od izvršenja jedinstvene kazne za procenat oslobođenja u skladu sa odredbom člana 3. Zakona o amnestiji.

Vrhovni kasacioni sud je održao sednicu veća u smislu člana 488. stav 2. Zakonika o krivičnom postupku, o kojoj nije obavestio javnog tužioca i branioca okrivljenog, jer veće nije našlo da bi njihovo prisustvo bilo od značaja za donošenje odluke.

Na sednici veća Vrhovni kasacioni sud je razmotrio spise predmeta, sa rešenjem protiv kog je zahtev za zaštitu zakonitosti podnet, pa je po oceni navoda u zahtevu našao:

Zahtev za zaštitu zakonitosti je osnovan.

Osnovano se u zahtevu za zaštitu zakonitosti Republičkog javnog tužioca ukazuje da je pravnosnažnim rešenjem Prvog osnovnog suda u Beogradu 5K 415/12; Kva. 555/12 od 28.11.2012. godine na štetu okrivljenog M.I. povređen zakon - odredba člana 3. Zakona o amnestiji.

Iz spisa predmeta proizilazi da je okrivljeni M.I. presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu 5K 415/12 od 25..01.2012. godine oglašen krivim zbog krivičnog dela teška krađa u saizvršilaštvu iz člana 204. stav 3. u vezi stava 1. tačka 1. u vezi člana 33. KZ za koje mu je utvrđena kazna zatvora u trajanju od tri godine, zbog krivičnog dela nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348. stav 3. u vezi stava 1. Krivičnog zakonika, za koje mu je utvrđena kazna zatvora u trajanju od dve godine i zbog dva krivična dela falsifikovanje isprave iz člana 355. stav 2. u vezi stava 1. Krivičnog zakonika za koje su mu utvrđene kazne zatvora u trajanju od po šest meseci, i osuđen na jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju od pet godina u koju se ima uračunati vreme provedeno u pritvoru od 22.12.2011. godine do 20.01.2012. godine.

Odredbom člana 3. Zakona o amnestiji, propisano je da se pravnosnažno osuđena lica, kojima je izrečena jedinstvena kazna zatvora, oslobađaju od izvršenja jedinstvene kazne za procenat oslobođenja od izvršenja kazne propisan tim Zakonom, prethodno utvrđene pojedinačne kazne za krivična dela obuhvaćena ovom amnestijom.

Pobijanim rešenjem Prvog osnovnog suda u Beogradu okrivljeni M.I. oslobođen je od izvršenja 25% jedinstvene kazne zatvora u trajanju od pet godina koja je izrečena presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu 5K 415/12 od 25.01.2012. godine, što čini ukupno umanjenje kazne za jednu godinu i tri meseca, te je određeno izvršenje ostatka jedinstvene kazne zatvora u trajanju od tri godine i devet meseci.

Vrhovni kasacioni sud nalazi da je Prvi osnovni sud u Beogradu donoseći ovakvu odluku postupio protivno odredbi člana 3. Zakona o amnestiji kojom je propisano da se jedinstvena kazna umanjuje za procenat oslobođenja od izvršenja prethodno utvrđene pojedinačne kazne za krivična dela koja su obuhvaćena amnestijom, čime je na štetu okrivljenog učinio povredu zakona na koju se osnovano ukazuje zahtevom za zaštitu zakonitosti.

S toga je Vrhovni kasacioni sud usvojio zahtev za zaštitu zakonitosti kao osnovan i preinačio pravnosnažno rešenje Prvog osnovnog suda u Beogradu 5K 415/12; Kva. 555/12 od 28.11.2012. godine, tako što je na osnovu člana 3. Zakona o amnestiji najpre utvrdio procenat oslobođenja od izvršenja kazne prethodno utvrđenih pojedinačnih kazni koje su ušle u sastav jedinstvene kazne na koju je okrivljeni osuđen pravnosnažnom presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu K 415/12 od 25.01.2012. godine.

Naime, jedinstvena kazna zatvora u trajanju od pet godina na koju je okrivljeni M.I. osuđen navedenom pravnosnažnom presudom, sastoji se od prethodno utvrđenih pojedinačnih kazni zatvora i to: za krivično delo teška krađa u saizvršilaštvu iz člana 204. stav 3. u vezi stava 1. tačka 1. u vezi člana 33. Krivičnog zakonika kazna zatvora u trajanju od tri godine, zbog krivičnog dela nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348. stav 3. u vezi stava 1. Krivičnog zakonika kazna zatvora u trajanju od dve godine i zbog dva krivična dela falsifikovanja isprave iz člana 355. stav 2. u vezi stava 1. Krivičnog zakonika kazne zatvora od po šest meseci.

S toga je Vrhovni kasacioni sud, imajući u vidu krivična dela za koja je okrivljeni M.I. pravnosnažno osuđen navedenom presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu, a koja su obuhvaćena ovom amnestijom, u smislu člana 3. i člana 1. stav 1. Zakona o amnestiji, najpre, za svaku prethodno utvrđenu pojedinačnu kaznu odredio procenat oslobođenja od izvršenja kazne a zatim utvrdio deo kazne od čijeg je izvršenja osuđeni oslobođen.

Tako je utvrđeno da se sve prethodno utvrđene pojedinačne kazne zatvora po pravnosnažnoj presudi Prvog osnovnog suda u Beogradu K 415/12 od 25.01.2012. godine imaju umanjiti za po 25%, pa se kazna zatvora u trajanju od tri godine za krivično delo teška krađa u saizvršilaštvu iz člana 204. stav 3. u vezi stava 1. tačka 1. u vezi člana 33. Krivičnog zakonika umanjuje za devet meseci, kazna zatvora u trajanju od dve godine za krivično delo nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348. stav 3. u vezi stava 1. KZ, umanjuje za šest meseci i za dva krivična dela falsifikovanje isprave iz člana 355. stav 2. u vezi stava 1. Krivičnog zakonika kazne zatvora od po šest meseci, umanjuju za po jedan mesec i petnaest dana.

Nadalje, kada se jedinstvena kazna zatvora po pravnosnažnoj presudi Prvog osnovnog suda u Beogradu K 415/12 od 25.01.2012. godine umanji za vreme oslobođenja od izvršenja pojedinačnih kazni zatvora, utvrđeno je da je deo kazne od koga je osuđeni M.I. oslobođen od izvršenja, ukupno jedna godina i šest meseci, te je određeno da je ostatak kazne koji se ima izvršiti tri godine i šest meseci u koju se osuđenom uračunava vreme provedeno u pritvoru i na izdržavanju jedinstvene kazne.

S toga je Vrhovni kasacioni sud, usvajajući navode zahteva za zaštitu zakonitosti Republičkog javnog tužioca u kojima se ističe povreda zakona iz člana 3. Zakona o amnestiji, preinačio rešenje Prvog osnovnog suda u Beogradu 5K 415/12; Kva 555/12 od 28.11.2012. godine, tako što je utvrdio deo kazne za koji se osuđeni ima osloboditi i odredio da se prema okrivljenom M.I. ima izvršiti ostatak kazne u trajanju od tri godine i šest meseci, u koju kaznu mu se uračunava vreme provedeno u pritvoru i na izdržavanju jedinstvene kazne zatvora.

Sa iznetih razloga, Vrhovni kasacioni sud je na osnovu člana 492. stav 1. tačka 2. Zakonika o krivičnom postupku odlučio kao u izreci ove presude.

Zapisničar-savetnik                                                                                    Predsednik veća-sudija

Mila Ristić,s.r.                                                                                              Nevenka Važić,s.r.